Solicitan ao Concello de Vigo que se declare contrario a máis recheos na ría

Tamén solicitan a Vigo que demande á Autoridade Portuaria de Vigo a proceder á optimización das superficies da plataforma eliminando actividades impropias do porto desprazándoas aos polígonos ou ámbitos apropiados fose do recinto portuario.
Publicado por o día 30/11/2020 na sección de Galicia,Ecologistas en Acción,Medio Ambiente,Social,Vigo

Solicitan ao Concello de Vigo que se declare contrario a máis recheos na ría
  • Ecoloxistas en Acción xunto coa Plataforma pola defensa da ría de Vigo “Cíes” solicitan á corporación do Concello de Vigo que realice unha declaración institucional rexeitando a execución de máis recheos na ría de Vigo. As dúas organizacións ecoloxistas demandan ademais ao Concello de Vigo a que inste ao Ministerio para a ransición Ecológica y reto Demográfico a que informe negativamente calquera  aterramiento na lámina de auga que supoña unha ocupación no exterior dos cantís portuarios actuais.
  • Tamén solicitan a Vigo que demande á Autoridade Portuaria de Vigo a proceder á optimización das superficies da plataforma eliminando actividades impropias do porto desprazándoas aos polígonos ou ámbitos apropiados fose do recinto portuario.
  • Ambas organizacións entenden que debe promoverse a posta en  funcionamento o porto seco de Salvaterra-As Neves cunha liña de ferrocarril que axilice o tránsito de mercadorías entre ambas as plataformas portuarias que potencie o  desenvolvimiento industrial da provincia de Pontevedra e conecte os demais polígonos do interior modernizando a liña que nos conecta con Ourense polo Miño.
  • Ecoloxistas en Acción xunto coa Plataforma pola defensa da ría de Vigo “Cíes” están recollendo sinaturas para paralizar os novos recheos na ría que pretende realizar a Autoridade Portuaria de Vigo.

A Autoridade Portuaria de Vigo está a elaborar documentos no seu proxecto Delimitación dos espazos e usos portuarios do porto de Vigo nos que se anuncian novos  aterramientos na ría de Vigo coa escusa da necesidade de conseguir máis superficie para desenvolver a actividade portuaria. Estas obras afectarán negativamente os sectores do mar (pesca artesanal, marisqueo, mexilloeiros, ou espazos protexidos como a Enseada de San Simón, Parque nacional Illas atlánticas “Cíes” etc), ao turismo e calidade ambiental da ría e os seus habitantes pero por outra banda ceden terreos portuarios para actividades que non teñen relación con esta actividade portuaria (almacéns, industrias externas..) incumprindo as normativas de aplicación  da Lei de Costas (artigo 2.º), da  Lei de Protección dá  Paisaxe de Galicia (artigo 2.º) e outras que entendemos amparan as nosas teses.

Para que o porto de Vigo siga sendo competitivo e poida mellorar a súa actividade non é preciso seguir ocupando a lámina de auga con novos  aterramientos (recheos), máis ben é necesario poñer en funcionamento o porto seco de Salvaterra-As Neves cunha liña de ferrocarril que axilice o tránsito de mercadorías, que potencie o desenvolvimiento industrial da provincia de Pontevedra conectando os demais polígonos do interior e modernizando a liña que nos conecta con Ourense polo Miño.

Os terreos gañados ao mar na liña costeira dos concellos da Ría de Vigo, superan os 4,500.000 de metros cadrados, Sendo a fronte marítima de Vigo o de maior superficie, equivalente a 3.200.000 m², todos eles programados para a construción e desenvolvemento do porto. Destes soamente unha parte está dedicada a usos portuarios, o resto, mais de 1.000.000 de metros cadrados, están integrados na trama urbana porque foron vendidos e edificados para usos privados ou cedidos para uso público en forma de parques, prazas ou outras edificacións da cidade, que nada teñen que ver coa actividade portuaria.

A Autoridade Portuaria de Vigo a difundido nos medios de comunicación propostas de aterramiento, é dicir ocupación de lámina de auga cara ao interior da ría dunha superficie de ao redor de 200.000 m2, é a forma máis prexudicial e depredadora que se poida adoptar cando do que se trata é de explotar os recursos naturais de forma racional e sostible. Este modelo de enxeñería crémola desconsiderada pois existen outras solucións menos agresivas que non danan nin obstaculizan a dinámica das correntes mariñas pero lamentablemente os actuais responsables da Autoridade Portuaria de Vigo non mostran o respecto nin o interese debido na protección dun medio tan singular como o é a ría de Vigo que debería ser un modelo de conservación e potenciación dos recursos mariños e da  economía que deles derívase dada a súa excelencia. No historial do porto de Vigo quedou constancia de que cada ampliación sobre a lámina de auga favorece a liberación dos terreos gañados anteriormente para ser destinados a usos que non corresponden á actividade portuaria. Non é lícito o uso da forza institucional para o logro de rendibilidades  cortoplacistas que hipotecan o futuro de próximas xeracións.

Toda a ría é un espazo incompatible con actividades que levan un alto risco de contaminación como o despezamento e reciclado de buques que pretenden implantar con esta delimitación. A propia hidrodinámica da ría mesma anula calquera distancia “maior ou menor” dos bancos marisqueiros, pesqueiros, parques de bateas, ou as zonas protexidas, enseada de San Simón, Costa dá Ver, Parque Nacional  Illas Atlánticas, etc. quedando así expostas todas elas por igual tanto as máis próximas como as máis afastadas.

A evolución do cambio climático e os seus efectos devastadores que afectan á ría no seu conxunto débenos obrigar a ser máis cautelosos e protectores naquelas áreas con algún grao de protección como é o caso do LIC ( ZEC Enseada de San Simón), dentro da Rede Natura 2.000, así como o Parque Nacional  Illas Atlánticas en tramitación para a súa declaración como Patrimonio da Humanidade, a Enseada de San Simón coa súa extraordinaria biodiversidade e fecundidade natural que facilitou os asentamentos humanos ao seu ao redor contribuíndo ao desenvolvemento económico, social e cultural imprescindible para os seus habitantes.

O 7 de  Deciembre de 2004 a Comisión Europea incluía a Enseada na lista de Lugares de Importancia Comunitaria (LIC) formando parte da Rede Natura 2000, este espazo natural está suxeito á normativa da Directiva 92/43/CEE ou Directiva Hábitats que implica obrigacións para o Estado español e para a Comunidade Autónoma de Galicia e aínda que os concellos non sexan competentes sobre a Rede Natura, teñen obrigacións regulamentarias sobre a súa conservación abrigo a función de prevención para evitar a deterioración dos hábitats naturais do lugar e a este respecto a Enseada xa está a experimentar os efectos do cambio climático polo que se precisan medidas e decisións urxentes pero os proxectos en tramitación pola Autoridade Portuaria de Vigo pretenden converter a Enseada nunha dársena instalando a terceira terminal portuaria en Rande e un polígono industrial para grandes frigoríficos, unha ameaza inmediata que, segundo a comunidade científica pode conducir ao colapso ecolóxico de toda a Ría de Vigo.

Aplicando a normativa europea, o Estado español ten establecido, regulado e protexido a actividade de marisqueo e cultivo de mexillón na Enseada conforme á “Orde APA/524/2019 do 26 de abril, na que se delimitan catro zonas de produción de moluscos e outros catro polígonos de bateas. Esas actividades e a pesca artesanal cumpren con todos os requisitos de compatibilidade coa conservación da Enseada e o presente e futuro dos miles de postos de traballo directos e indirectos existentes dependen en gran medida de que se restableza o marco legal conforme ao mandato do ordenamento xurídico actual. Toda a lexislación que consolida a Rede Natura e a produción tradicional sostible na Enseada de San Simón ten dominio prevalecente sobre calquera outra norma, incluída a utilización da lámina de auga, fondos e litoral para unha nova terminal portuaria.

A incerteza xerada pola crise sanitaria combinada coa crise económica que estamos a vivir fai que sexa inaprazable a implantación definitiva do réxime da Rede Natura na Enseada de San Simón para garantir a súa biodiversidade, a fecunda produción pesqueira e marisqueira, o desempeño como  amortiguador do cambio climático e a función de espazo de esparexemento, cultura e deporte. Saúde e economía son dous parámetros da vida que agora mesmo están en situación de emerxencia, convén afrontar o proceso de reconstrución en unión e harmonía coa natureza que é o xerador de riqueza, desenvolvendo iniciativas a nivel estatal, como xa se está facendo, que agrupan personalidades políticas de todos os ámbitos institucionais, intelectuais, organizacións empresariais, sindicatos, concellos e organizacións ecoloxistas que se pronuncian pola necesidade dunha recuperación económica sostible.

Os proxectos da Autoridade Portuaria seguen unha vez máis contribuíndo a unha morte anunciada da ría de Vigo. A súa actitude agresiva en aras da economía, que desatende as propostas cidadás, que priva dos recursos naturais ás xentes que viven do mar, do turismo, a restauración e destrúe o valor da natureza merece un control severo con todo o peso da lei. Un porto debe acoller unicamente as actividades que necesiten utilizar a lámina de auga tales como a carga e descarga de mercadorías, tránsito de pasaxeiros,  construción naval e lonxas de peixe fundamentalmente.