TeleVigo: Súa quebra e os seus responsables

Televigo vítima do caciquismo político de Touriño e Feijóo

Cando Vigo saiu a rúa a pedir que non se pechará Televigo

Centos de vigueses bótanse á rúa en solidariedade con Televigo o mércores o 30 de marzo de 2011. Aquela tarde centos de vigueses manifestámonos na rúa do Príncipe, ante o MARCO, en apoio a Televigo, a canle de TV local máis veterano da cidade, que a Xunta de Galicia pretendia clausurar nunha evidente manobra política. Os asistentes a esta convocatoria berraron lemas como “liberdade de expresión”, “non ao peche” e “Televigo, o pobo está contigo”.

Este acto a favor da liberdade de información, ao que asistiron persoas de diversas tendencias políticas e entidades sociais, contou coa presenza dalgunhas persoas moi coñecidas na cidade, como os portavoces de Galicia Bilingüe Gloria Lago e José Manuel Pousada, o ex-xogador do Celta de Vigo Vlado Gudelj e o Concelleiro de participación cidadá Santos Héctor (do PSOE).

Televigo vítima do caciquismo político de Touriño e Feijóo

No verán de 2006, o goberno autonómico presidido polo socialista Emilio Pérez Touriño outorgou as tres licencias de TDT local correspondentes a Vigo a Localia -entón propiedade de prisa-, ao Grupo Rías Baixas -empresa propietaria do rotativo vigués Atlántico Diario- e ao periódico Faro de Vigo: aínda a día de hoxe un das licenzas non puxeron en marcha as súas emisións, incumprindo os prazos marcados pola licenza. Aquela escandalosa adxudicación, ademais, deixou sen licenza de TDT a Televigo, canle privada que emite desde 1995 e que sempre actuou con notable independencia.

Represalias por emitir en español e por ser un medio independente

Que a televisión local máis antiga de Vigo quedase sen licenza non foi a única represalia que sufriu Televigo por informar con independencia. Durante o mandato do bipartito, Televigo foi dos poucos medios galegos que se fixeron eco, sen ningún tipo de censuras, dos primeiros pasos dun movemento cívico que acabaría cobrando unha enorme forza: Galicia Bilingüe, dando noticia dos seus actos na cidade e mesmo convidando os seus portavoces aos seus programas de debate. Dita televisións local sufriu na sua fachada en numerosas ocasións que cumpriran coa carta europea das linguas a cal di que teria que emitir en igualdad os contidos en Galego e en Español, nun dos ataques a prensa titulaba:

Agresión nacionalista contra Televigo

E despois do titular decian:

Nacionalistas gallegos atacaron esta noche la sede de Televigo, la televisión local más veterana de esta ciudad, vertiendo pintura contra su fachada, en la que hicieron una pintada en portugués con el lema “em galego”. Según han publicado los propios terroristas en CMI Galiza, el pretexto ha sido que Televigo tiene su programación en español y que no censura las informaciones sobre Galicia Bilingüe.

Cando a prensa decía en portugués e a forma máis clara que dita prensa non informa correctamente xa que o escrito na fachada e galego reintegracionista, o galego reintegracionista e ese que:

A denominada normativa reintegracionista do idioma galego é unha proposta de ortografía realizada en 1983 pola comisión lingüística da organización reintegracionista Associaçom Galega dá Língua en 1983, co título de Estudo crítico dás normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego. Os seus partidarios (algunhas organizacións culturais, políticas, estudantís, así como algúns lingüistas) preséntana como alternativa á normativa oficial apoiada pola Real Academia Galega, aínda que non existen datos do uso ou implantación desta proposta.

Feijóo vengase pola presenza dun alcalde socialista no canle

Despois de que o PP chegase á Xunta en 2009, a situación destas televisións locais mantívose como ata agora: das tres beneficiadas polas licenzas outorgadas por Touriño, só Localia emite actualmente -aínda que o fai en cadea, cousa que prohibe a licenza-; os outros dúas canles con licenza seguen sen emitir a pesar de que o prazo concedido pola licenza expiraba a finais do ano pasado; entre tanto, Televigo continúa as súas emisións como desde 1995, pero ocupando a canle 32 sen licenza á espera de que as irregularidades da adxudicación de 2006 sexan resoltas pola xustiza. Así chegamos a marzo de 2011: de súpeto a Feijóo éntralle présa por pechar Televigo, so pretexto de senllas denuncias presentadas por Localia e o Grupo Rías Baixas (grupo que, insisto, non fixo uso da súa licenza, incumprindo así os prazos da mesma por aquel entón). Lonxe de revisar a adxudicación irregular de licenzas feita por Touriño e de retirar as licenzas ao Grupo Rías Baixas e a Faro de Vigo por non respectar os prazos, o executivo de Alberto Núñez Feijóo urxe a Televigo a pechar as súas emisións a só dous meses das eleccións locais.

O verdadeiro motivo deste intento de peche, segundo os traballadores de Televigo, é que na actualidade a canle emite un programa titulado “Diálogos con el Alcalde” no que o socialista Abel Caballero responde as preguntas dos cidadáns en antena. Trátase do mesmo formato que Televigo tivo en antena cando foi alcalde Manuel Pérez Álvarez co PP (1995-1999), e que tamén ofreceu a Lois Pérez Castrillo (BNG, 1999-2003) e a Corina Porro (PP, 2003-2007) cando ocuparon a alcaldía, aínda que os dous últimos declinaron a invitación.

 

O sindicato de xornalistas deixa en evidencia á Xunta

A semana pasada, Televigo logrou impedir o seu peche coa admisión a trámite dun recurso no Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSJG). Con todo, o empeño da Xunta foi clausurar a televisión local máis veterana e con máis audiencia da cidade, simplemente porque non se dobrega aos seus ditados políticos, aínda que iso implique deixar na rúa a medio centenar de traballadores. Incapaz polo momento de clausurar ese medio, a Xunta optou por ditar un bloqueo informativo a Televigo, negando a este medio o envío de calquera comunicado, previsión ou información procedente do goberno galego. O 22 de marzo, o Sindicato de Xornalistas de Galicia solidarizábase con Televigo e lembráballe á Xunta que “todas sas concesionarias de Televisión Dixital Terrestre local e autonómica están a violar sen pudor as suas concesions, especialmente as emisoras locais”, ao que engadía: “Nestas circunstancias, resulta especialmente absurdo que os 50 traballadores de Televigo poidan ir á rúa supostamente pola falta de licenza cando as empresas que teñen as licenzas non moven un dedo para cumprir as súas obrigacións legais.”

O precedente do éxito xudicial de Radio Televisión Ferrol

Hai que dicir que o irregular e escandalosa repartición de licenzas de TDT feito polo goberno de Touriño e Quintana en 2006 tamén afectou outras canles. Tal é o caso de Radio Televisión Ferrol (RTF), a televisión privada e local máis antiga de Galicia: foi excluída da adxudicación de licenzas a pesar de levar tres décadas de emisións no momento da repartición de licenzas. A pesar de contar con todos os requisitos técnicos e de persoais esixidos pola Xunta, as licenzas adxudicáronse a tres empresas que nin sequera tiñan infraestrutura en Ferrol, entre elas dúas empresas da veciña cidade da Coruña. A RTF puxo esta situación en mans dos tribunais e en novembro de 2009 o TSJG ditou sentenza ao seu favor, anulando a escandalosa repartición de licenzas en Ferrol e garantindo o futuro das emisións da RTF. Tratábase da mesma situación de Vigo.

Un sistema de repartición de licenzas que favorece o caciquismo

Estamos ante un evidente caso de caciquismo que demostra ata que punto está podrecido o sistema de repartición de licenzas que temos en España, onde son os intereses políticos e non criterios técnicos os que priman á hora de obter o beneplácito do goberno de quenda para poder emitir. Non é casualidade, desde logo, que este repugnante atentado contra a liberdade de información, que subordina ese dereito fundamental ás arbitrariedades do poder político, sexa utilizado con total discrecionalidad por gobernos dun ou outro signo para taparlles a boca aos medios desobedientes. Ao final, nin uns nin outros cuestionan ese sistema de repartición de licenzas porque todos esperan beneficiarse del unha vez no poder.

Televigo bota o peche o mércores, 6 de novembro do 2013

A concesión de licenzas de Televisión Dixital Terrestre de ámbito local en Galicia en 2006 está a resultar unha desfeita, premiando a grupos como Localia e Prensa Ibérica, o que ao longo do tempo estase a demostrar que foi unha mala decisión, pois abocouse ao peche de canles históricas na nosa comunidade mentres os novos adxudicatarios non chegaron a facer uso das súas licenzas de emisión (provocando situacións como a da cidade da Coruña, que tiña dúas canles locais antes do concurso e actualmente non goza de ningunha, e só 8 das 48 licenzas concedidas están activas) e dentro desta longa historia de desatinos temos agora que Televigo, canle que procuraron que pechase as súas emisións por emitir sen licenza, finalmente dirá adeus despois de que o Xulgado do Mercantil nº 3 de Pontevedra (con sede en Vigo) emitise un auto no que abre a fase de liquidación da empresa Telecidade, S.A., encargada de xestionar esta canle.

Esta decisión non tivo que ver coas denuncias previas nin cun peche administrativo, senón que foi decisión do Consello de Administración de Tranvías Eléctricos de Vigo, compañía que está detrás deste proxecto audiovisual con 18 anos de idade. Os empregados de Televigo aseguran estar vivindo unha situación de incerteza, pois hai poucos meses a asemblea de Tranvías Eléctricos de Vigo dera o seu visto bo ás contas de Televigo, polo que a decisión de peche pillounos por sorpresa.

TeleVigo volve decia VigoÉ o 28 Agosto 2015

Este diario decia que a Xunta de Galicia acertou facilitando os pasos para que TeleVigo volva engrosar o conxunto de medios de comunicación vigueses.

Despois de atravesar diferentes vicisitudes e logo dun período no que soamente estivo presente a través do operador “R”, concretamente na canle 137, TeleVigo volverá emitir en aberto. A Xunta de Galicia acertou facilitando os pasos -e é xusto recoñecerllo e agradecerllo- para que TeleVigo volva engrosar o conxunto de medios de comunicación vigueses, de tal modo que Vigo gañará un novo referente informativo puramente local.

TeleVigo comezou as súas emisións no ano 1995 e estivo ofrecendo durante vinte anos unha programación que cubriu, principalmente, a información vinculada coa cidade de Vigo e a súa área de influencia. Entre os programas máis destacados da súa grella poderiamos lembrar “Á sombra da oliveira”, “Peloteando”, “El tranvía”, “Diga lo que quiera”, “Vecinos”, “Viajeros”, e unha longa lista na que tiveron cabida os temas de maior interese.

Nesta nova etapa, a emisora estará vinculada coa empresa PAM (Producións Área Metropolitana), que prepara unha nova grella de programación chea de contidos de actualidade e onde primará, sobre todo, a calidade e a pluralidade. Así mesmo, a emisora experimentará unha profunda renovación dos seus estudos da viguesa rúa Torrecedeira e dos seus medios técnicos, para adaptarse ás novas tecnoloxías e ofrecer unha maior calidade de imaxe e son, unha maior inmediatez na transmisión das noticias, e o aproveitamento das novas canles de información. TeleVigo volve e é, por tanto, unha moi boa noticia para a cidade de Vigo e a súa área de influencia.

Por desgraza…

O 10 de outubro de 2014 Televigo pon fin ás súas emisións tras case vinte anos en antena tras finalizar o proceso de liquidación de Telecidade S.A., empresa que xestionaba a canle, que comezara facía menos dun ano.

O 1 de decembro do mesmo ano retómanse as emisións baixo o nome provisional da Tele de Vigo. É o 18 de marzo de 2015 cando regresa ao seu habitual nome, preparándose para o vixésimo aniversario.

Póxanse os fondos de Televigo

E. V. PITA na Voz de Galicia informaba o 3 de xuño de 2016… Véndese unha televisión ao mellor ofertante. O xulgado do mercantil número 3 de Pontevedra de Vigo poxará por un prezo de saída de 260.000 euros os fondos, marcas e equipamento da televisión en liquidación Telecidade. A poxa será o 23 de xuño ás 10.00 horas. As marcas engloban os nomes comerciais Televigo e LA 7 Televigo.

A empresa, que tiña a súa sede na rúa Torrecedeira, entrou en concurso no 2011. Ao longo dos anos, a administración concursal foise desprendendo dos activos da compañía pero non conseguiu colocar os fondos documentais. Os restos da liquidación que saen a venda pública son un arquivo composto por un fondo documental de 70.000 minutos e 30.000 horas de programas de produción propia, así como son, textos e todo o producido por esta cadea.

Se non aparecen ofertantes e tampouco hai ofertas á vista, o xulgado non descarta destruír todo o material documental. Pero, polo momento, é só unha posibilidade teórica xa que o tribunal descoñece, a día de hoxe, exactamente que pode facer con eses fondos a parte de tiralos ao lixo se non hai comprador.

Ata agora os intentos de colocar o material non tiveron éxito. O administrador concursal remitiu ao xulgado o sobrante da liquidación, o que ninguén quixo. A primeira venda tentouse en febreiro do 2015 e houbo un ofertante que ofreceu 430.000 euros, suma que ao administrador concursal pareceulle razoable. Con todo, a venda non se chegou a pechar porque o comprador non conseguiu reunir o diñeiro e non puido pagar. A escritura foi resolta por incumprimento do pago o 19 de novembro do 2015.

O xulgado anima aos ofertantes a que adquiran o banco de imaxes porque poderían engrosar os arquivos dedicados á cidade de Vigo e a súa contorna. É un material que podería interesar a outras televisións, que parecen ser o comprador que entronca máis co perfil de ofertante.

Desvalorización da marca

O problema é que se trata de arquivos moi antigos que só outras cadeas de televisión poderían valorar na súa xusta dimensión. Televigo realizou centenares de programas de faladoiros con diversos alcaldes e políticos da cidade, cubriu as roldas de prensa e os plenos do concello e os acontecementos máis destacados da área ata que, hai uns anos, entrou en concurso de acredores e liquidación.

O xulgado advirte que, debido ao tempo transcorrido desde o cesamento de actividade da empresa, a marca perdeu valor porque non vai acompañada do share ou índice de audiencia.

Outra das desvantaxes é que o arquivo non está en formato dixital e sufriu unha importante desvalorización. Por outra banda, o equipamento técnico atópase «obsoleto», sendo o seu valor nulo ou moi residual.

O xuíza sinala que, debido a estes motivos, e en aras a tratar de obter a venda dos devanditos bens, o seu valor como prezo de saída ha de establecerse nun 60 % do importe establecido como prezo na escritura de compravenda efectuada o 20 de febreiro do 2015 e que foi resolta meses despois por falta de pagamento.

O equipamento incluído na poxa consta de varios centos de aparellos electrónicos propios dun medio audiovisual cos seus equipos de gravación, estudios, decorados e redacción. Saen á venda ordenadores, aparellos TDT, decenas de cámaras de varias marcas, impresoras, maletín de maquillaxe, vestiario, reemisor, emisora, parabólica, iluminación, sistemas de control, mobiliario, estudios, antenas satélite, repetidores, utillaje e os decorados dos programas 2005, 60 minutos e Consulta Médica.

Nado en Vigo hai 38 anos. Fotógrafo, activista defensor dos dereitos humanos e ambientais. Buscando que se recoñeza e respecte os patrimonios da cidade de Vigo.

SIGUENOS EN TELEGRAM